ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ

Η Φιλοσοφία της Προπαγάνδας
Η ΜΕΛΕΤΗ ΜΙΑΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΩΣ

 

Τέχνη Πειθούς.

 Ενα άπο τα βασικά προβλήματα πού αντιμετωπίζει ο άνθρωπος από τότε πού αντελήφθη τον έαυτο του σαν μέλος ενός κοινωνικού κύκλου, είναι το πώς θα επηρεάσει το περιβάλλον του, πώς θα πείσει τον πλησίον του για τίς προθέσεις του καί τίς άποψεις του. Το πρόβλημα είναι θεμελιώδες γιατί αναφέρεται στο ένστικτο επιβιώσεως καί αυτοσυντηρήσεως από το όποιο πηγάζουν όλα τα λοιπά ένστικτα της ανθρώπινης φύσεως. Είναι, επίσης, καί πρόβλημα πολιτικό διότι ακριβώς προκύπτει από την άντιπαράθεσι του ατόμου προς το κοινωνικό του περιβάλλον. Άφορα την σχέσι του ατόμου με τον «άλλον», δηλ., με τον κοινωνικο κύκλο, την «πόλι». Στήν γένεσί του, ξεκινά με αγαθές προθέσεις. Γνωρίζουμε οτι οί αρχαίοι Ελληνες, λαος καθαρά καί πρώτιστα, «πολιτικός», ως κύριο μέλημα εκπαιδεύσεως είχαν την Τέχνη της Πειθούς την οποίαν έλεγαν «ρητορική». Το θέμα τους ήταν πώς θα πείσουν για να επικρατήσουν. Καί σ' αυτό έξεπαίδευαν τους νέους.

   Ή ρητορεία για τους αρχαίους ήταν συνδυασμός αλήθειας καί ηδονής. Αναφέρεται οχι μόνο στον Λογο αλλά καί στο Συναίσθημα. Ό Σωκράτης θέλει το επιχείρημα να εκφράζει την αλήθεια αλλά με τρόπο πού να ευχαριστεί την ψυχή του ακροατή. Καί είναι φυσικό, ότι όταν προβάλλεις την αλήθεια με τρόπο δυσάρεστο για το άτομο πού την ακούει προκαλείς διπλή απέχθεια. Απέχθεια για το άτομο σου αλλ` ακόμη καί απέχθεια για την ϊδια την αλήθεια. Από την βασική αυτή τοποθέτηση ό άνθρωπος εύκολα υπεχώρησε στον πειρασμό να θυσιάσει την αλήθεια καί τον σεβασμό προς την λογική για να εξασφαλίσει μονό την εύχαρίστησι της ψυχής του ακροατή καί, συνεπώς, την εΰνοιά του. Δεν πρέπει να λησμονούμε οτι ή βαθύτερη φυσική έπιδίωξι του ανθρώπου είναι ή ίκανοποίησι του Εγώ, αυτού του θεμελιώδους συναισθήματος πού ο Ρουσσώ αποκαλεί Amour de soi καί πού αποτελεί το θεμέλιο του ανθρώπινου ψυχισμού. Κάθε πλήρωσι καί ίκανοποίησι του Εγώ, σαν βασικό ένστικτο πού είναι, προκαλεί το συναίσθημα της ηδονής καί σ’ αύτο ο άνθρωπος είναι πάντοτε προθυμος να θυσιάσει την αλήθεια μαζύ με οτιδήποτε αλλο.

 

           <<<< Προηγουμενη   ΣΕΛΙΔΑ 3   Επομενη >>>>

του N. A. ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΤΗΣ ΓΕΝΕΥΗΣ

 

Περιεχομενα
Εισαγωγη
Άναζήτησι των αρχών
Τέχνη Πειθούς
Δύο κατηγορίες Πλάνης
Ή παράνομη διχοτόμησι του ανθρώπου
Το οτιδήποτε
Το πρόβλημα στην ελληνική σκέψι
Παιδεία καί «πλύσιμο εγκεφάλου»
Ή αξιωματική μέθοδος
Ή μεταξίωσι των αξιών
Ή ψυχολογική αρχή
Ή γνωσιολογική αρχή
Ή αναπόφευκτη μοίρα
Το απατηλό Σύμβολο
Ή διέξοδος
Επίλογος
Πηγη

 

του N. A. ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΤΗΣ ΓΕΝΕΥΗΣ